De Nederlandse samenleving verandert de komende decennia ingrijpend. Er komen steeds meer ouderen en er zullen minder jongeren zijn die voor hen zorgen, ook in financieel opzicht. Vooral de mogelijke onbetaalbaarheid van deze vergrijzing roept angstbeelden op van een toekomstige oorlog tussen de generaties. Door foute aannames, verkeerde interpretaties en politiek gekleurde discussies vormt de vergrijzingsproblematiek voor velen langzamerhand een mysterie. Kan een rijk land als Nederland met een uitstekend pensioensysteem werkelijk de kosten van een vergrijzende samenleving niet dragen? Staan er tegenover de lasten van steeds meer ouderen ook geen materiële en immateriële baten? En wordt de vergrijzing niet al te gemakkelijk als argument opgevoerd voor ingrijpende veranderingen in sociale voorzieningen? Duidelijk is dat er keuzen gemaakt moeten worden. Ongewijzigd beleid is geen optie. Paniekerige maatregelen werken averechts. Er is, kortom, een onderbouwde visie voor de langere termijn nodig die uitstijgt boven de beperkte tijdshorizon van de politiek. Het Methusalem-mysterie geeft een glasheldere analyse van de vele aspecten van de vergrijzing. Het zet de feiten op een rij en biedt een overzicht van mogelijke oplossingen, om ons goed voor te kunnen bereiden op de gevolgen van een vergrijzende maatschappij.