‘Ik ben ziek, heb kanker en ga misschien dood. Maandag begint er een nieuw, onzeker leven voor mij. Vanaf maandag lig ik 54 weken aan het infuus. Dat is het enige zekere dat ik nog heb.’ Sophie van der Stap, het meisje met negen pruiken, heeft haar leven tijdens deze 54 weken beschreven. Openhartig én met humor vertelt ze over doktersintriges en geroddel van zusters, kaal worden en wenkbrauwen stiften, daten en verliefd zijn op dokter K, pruiken shoppen en dansen in nachtclubs, maar ook over de gewenning, haar onzekerheden, haar angst en de dood. Meisje met negen pruiken bezorgt je kippenvel en zet je aan het denken en aan het relativeren, maar bovenal laat het boek zien dat Sophie meer is dan een kankerpatiënte.