‘Poëzie is kinderspel’, schreef Lucebert. De beroemde regel kan als motto gelden voor De Nederlandse kinderpoëzie in 500 en enige gedichten, waarin Gerrit Komrij kinderpoëzie uit vijf eeuwen literatuurgeschiedenis samenbrengt. Van de allereerste middeleeuwse rijmpjes tot de kindergedichten uit de kersverse eenentwintigste eeuw.
De 500 en enige kindergedichten in de bloemlezing zijn niet alleen afkomstig uit de ivoren toren of van de lessenaar van de schoolmeester, maar vooral ook van de straat en uit het dagelijks gebruik. Naast de gecanoniseerde poëzie van Hiëronymus van Alphen, Annie M.G. Schmidt en Willem Wilmink bevat de bundel ook onbekende versjes, aftelrijmpjes en nonsensgedichten. Voor de oude poëzie toont Komrij zich een archeoloog en schatgraver; in de nieuwste tijd wijst hij kundig en eigenzinnig de weg in het literaire woud.
Vergelijkbaar met The Oxford Book of Children’s Verse van Iona en Peter Opie – dat al jaren herdruk op herdruk beleeft – verschijnt dan nu eindelijk Komrijs standaardwerk voor volwassenen van alle leeftijden, hoe jong ze ook zijn.