De ‘Europese literatuur’, bestaat die eigenlijk? Zo ja, hoe ziet ze er dan uit en welke kenmerken heeft ze? Zo nee, waarom niet? Bestaat er zoiets als een nationale literatuur of draait literatuur om vrije, grensoverschrijdende kruisbestuiving? Welke rol speelt literatuur in de discussie over een nationale identiteit? Welke plek is er in de hedendaagse literatuur weggelegd voor geschiedenis en herinnering? Wat is de rol van schrijver in de verschillende uithoeken van Europa? En hoe zijn de literatuur en de literaire markt van karakter veranderd in het afgelopen decennium?
Deze en vele andere vragen legde Margot Dijkgraaf voor aan een twintigtal schrijvers uit alle delen van Europa, onder wie Jens Christian Grøndahl (Denemarken), Juan Goytisolo (Spanje), Ismael Kadare (Albanië), Jachym Topól (Tsjechië), Elif Shafak (Turkije), Dubravka Ugresic (Kroatië) en Juri Rytcheu (Rusland).
Deze reeks gesprekken, die grotendeels eerder in NRC Handelsblad werd gepubliceerd, laat zien hoe veelzijdig en onderling verschillend het panorama is van Europese literaturen en hoe ingrijpend het literaire landschap in Europa is veranderd.