In Het blauw van Alentejo vertelt Monica Ali het verhaal van een klein dorpje in het zuiden van Portugal. Ze laat verschillende mensen aan het woord: dorpelingen, landverhuizers, toeristen en mensen die het dorp bij toeval aandoen. Sommigen, zoals het meisje Teresa, dromen ervan het dorp te verlaten. Voor anderen, zoals de familie Potts, is het dan weer een toevluchtsoord.
Vasco, de uitbater van het café, is nooit over de dood van zijn vrouw heen gekomen en ontleent een superioriteitsgevoel aan het feit dat hij ooit in Amerika woonde. Een Britse toerist droomt ervan in het dorp een nieuw leven op te bouwen terwijl voor een verloofd paar de dromen juist in duigen vallen.
Rode draad in het boek is de langverwachte terugkeer van de goedgunstige Marco Alfonso Rodrigues, de verloren zoon van het dorp. Zijn leven staat symbool voor de snel veranderende wereld, en als hij zich uiteindelijk weer laat zien, wordt de orde verstoord en laten jaloezie, liefde en intriges hun ontwrichtende werking zien.