Een van de kostbaarste schatten van het Amsterdamse Stedelijk Museum is de Malevitsj-collectie, die in 1958 werd verworven. Voor directeur Willem Sandberg was het de aankoop van zijn leven: in één klap kreeg het Stedelijk tientallen schilderijen en andere werken van de Russische kunstenaar Kazimir Malevitsj (1879-1935), een van de belangrijkste avant-gardisten van de twintigste eeuw. Spectaculair was de aankoop zeker, maar was hij ook rechtmatig? Had de Duitse architect Hugo Häring, die de collectie aan het Stedelijk verkocht, werkelijk het recht om zich de eigenaar te noemen? Lien Heyting ontdekte na uitvoerig onderzoek dat het Stedelijk in zijn publicaties over deze zaak altijd een loopje met de historische waarheid heeft genomen. 'De verdwaalde collectie' is niet alleen een verslag van haar speurtocht naar de geschiedenis van deze collectie, maar ook een fascinerend portret van de charismatische vernieuwer Malevitsj. Zoals veel andere kunstenaars in de Sovjet-Unie werd hij na een aanvankelijk enthousiasme voor de communistische revolutie steeds meer in het nauw gebracht door de artistieke repressie onder Stalin, die zijn invloed marginaliseerde, maar zijn geest niet kon breken.