Sjoerd de Jong beschrijft hoe het feestelijke Nederland van de jaren negentig veranderde in een nerveuze en sombere natie. 11 september 2001, de val van Paars, de erfenis van Pim Fortuyn, het multiculturele drama, de onmacht van Balkenende, de moord op Theo van Gogh en andere onderwerpen komen aan bod in korte, scherpe stukken.
In actuele stukken over politiek, islam, filosofie en cultuur keert De Jong zich tegen de angstige ondergangstaal die de samenleving beheerst, en die wordt aangejaagd door een voorhoede van politici en publicisten. Hij pleit voor een nuchtere omgang met het verleden, het geloof in de veerkracht van de eigen samenleving en een actief, tolerant burgerschap.