Evelien van Brakem is gelukkig. Ze is getrouwd, ze heeft twee leuke dochters en een prachtig huis in Amsterdam-Zuid. Ze hoeft niet te werken en ze heeft geen klachten over haar figuur. Toch is geluk een precaire zaak. Hoe soepeler het leven, hoe makkelijker de lijntjes breken. Je man kan een hartinfarct krijgen, je moeder kan overlijden, je kunt in de klauwen van een griezelige sadist vallen en nieuwe vriendinnen maken die alleen maar ellende over je uitstorten. Minstens zo erg is een mislukt romantisch weekendje, een uit de hand gelopen oudejaarsavond of een wasmachine die het begeeft. Ja, je kunt gelukkig zijn maar het geluk wordt wel van alle kanten bedreigd.
In Gelukkig niet, het vervolg op Evelien, dat door pers en publiek enthousiast werd ontvangen, schildert Martin Bril met lichte tonen, waaraan met elk hoofdstuk bijna achteloos diepte en compassie worden toegevoegd, het leven van Evelien, een vrouw die op het eerste gezicht alles heeft wat haar hartje begeert.