Tijdens de Olympische Spelen in Barcelona van 1992 leek de Nederlandse zwemsport op sterven na dood. Acht jaar later sleepten Pieter van den Hoogenband en Inge de Bruijn in Sydney maar liefst vijf gouden medailles in de wacht. De wegbereider van deze successen is Marcel Wouda, de eerste Nederlandse zwemprof. Hij lag ruim 21 jaar bijna onafgebroken in het water. Met onder meer twee wereldrecords en een wereldtitel luidde Wouda een ongekende bloeipeeriode van de Nederlandse zwemsport in. Tegenslagen ondervond hij ook: van een uiteenvallend gezin en een handtastelijke arts tot een sluimerend dopingschandaal.