De magisch-realistische sfeer doet onvermijdelijk denken aan het werk van Garcia Marquez. Maar Skarmeta heeft een geheel eigen stijl, waarin zijn soms absurde humor goed tot zijn recht komt en tegelijkertijd voorkomt dat dramatische passages sentimenteel worden. Hij schrijft met compassie, weemoed en humor.

Gema, 1914. Sinds de Oostenrijks-Hongaarse overheersing is de wijnbouw op het eiland in de Adriatische Zee kwijnend en leiden de bewoners een armoedig bestaan. Een rijke uitgeweken Oostenrijker, Hieronymus Franck - 'de dichter' - dingt naar de hand van de plaatselijke schone, Alia Elmar.

En terwijl de voorbereidingen van het huwelijksfeest in volle gang zijn, rukt een Oostenrijkse troepenmacht op naar het eiland. De Eerste Wereldoorlog werpt zijn schaduw vooruit.