Als freelance oorlogscorrespondent verslaat de dertigjarige Francesca Borri maandenlang de slag om Aleppo. Ze is de enige vrouw en al snel een van de laatste journalisten ter plaatse. Collega-freelancers vertrekken naar nieuwe brandhaarden. Ze zeggen: ‘Waarom blijf je nog? Wat valt er hier nog te vertellen? Ga toch naar Mali.’ Francesca Borri weet genoeg te vertellen over de hel van Aleppo. Over de moeder die sluipschutter werd om haar vermoorde kinderen te wreken. Over kinderen die in het ziekenhuis elke dag het bloed opdweilen omdat er niemand anders is om dat te doen. Over het stuurloze rebellenleger dat langzaam wordt overgenomen door jihadisten uit de hele wereld – de voertaal is er inmiddels Engels. Francesca Borri blijft vertellen. Nu moeten wij nog luisteren.