Roemenië, 1945. De Tweede Wereldoorlog is ten einde gekomen en de Duitse bevolking leeft in angst. ‘Het was 3 uur ’s nachts op 15 januari 1945, toen de patrouille me haalde. De kou was ijzig, het was min 15 graden.’ Zo begint een jonge man het verslag van zijn deportatie vanuit zijn basis naar Rusland. Aan de hand van zijn leven vertelt Herta Müller over het lot dat de Duitse bevolking van Siebenbürgen beschoren was. In gesprekken met de dichter Oskar Pastior en andere overlevenden verzamelde ze materiaal, dat ze verwerkte in deze grootse nieuwe roman. Müller slaagt erin de vervolging van de Roemeens-Duitse bevolking onder Stalin in een zeer persoonlijk verhaal onder woorden te brengen.
Het verhaal van Hongerengel is ook haar eigen verhaal: Müller behoorde tot de kleine minderheid van Duitstalige Roemenen. Haar moeder werd na de Tweede Wereldoorlog gedeporteerd naar Rusland.