Haast onvermijdelijk is Hélène Berr al de Franse Anne Frankgenoemd. Hoewel beide vrouwen overleden aan tyfus, slechts een maand na elkaar in concentratiekamp Bergen-Belsen in 1945, zijn hun dagboeken totaalverschillend. Waar Anne vooral het leven in het Achterhuis beschrijft, richt Hélène zich op het leven in de stad Parijs onder Duitse bezetting. De 21-jarige studente beschrijft hoe ze geniet van haar studenten levenen studie aan de Sorbonne, haar wandelingen door een zon overgoten Parijs en de romance met haar toekomstige verloofde Jean Morawiecki.Maar haar zorgeloze leventje wordt verstoord door de dreiging die haar en haar familie ten deel valt. Ze voelt zich buiten gesloten van haar vriendengroep aan de Sorbonne en het dagelijkse leven valt haar zwaar.Haar vader wordt gearresteerden ondanks zijn vrijlating begint ze te beseffen dat in tijden van oorlog iedereen slachtofferkan zijn.Haar dagboek wordt uiteindelijk een manier om haar ervaringen te delen met haar verloofde,die Frankrijk heeft verlaten om zich aan te sluiten bij de Forces Françaises Libres van De Gaulle,die zich, ondanks Frankrijks overgave,bleven verzetten tegen de Duitse overheersers. Hélène schrijft: ‘Ik weet waarom ik dit dagboek ben begonnen. Ik wil dat Jean het krijgt als hij straks terugkomt en ik er niet meerben. Ik wil niet verdwijnen zonder dat hij weet wat mij gedurende deze dagen heeft beziggehouden.