Op 19 juni 2005 vertrekt Manon Ossevoort met haar tractor vanaf het Oerolfestival op Terschelling naar de Zuidpool. ‘Speciaal voor deze reis heb ik een voorstelling gemaakt waarin de tractor tot leven komt. Deze voorstelling heet doe. Met behulp van de voorstelling verzamel ik tijdens mijn reis dromen van mensen op kleine papiertjes, die ik op de Zuidpool wil “planten”, als document van dromen van de wereld.’ Ossevoort begint haar reis door Europa, de Balkan en Afrika. Een reis naar het symbolische einde van de wereld en weer terug. Een meisje op de tractor naar de Zuidpool;
door de woestijn, door oorlogsgebieden, door grote steden. Hoe doet Ossevoort dit, hoe houdt ze dit vol? Kilometer na kilometer alleen op de tractor. Op een heldere en goudeerlijke manier beschrijft Ossevoort haar reis, wat het met haar doet, hoe ze omgaat met tegenslagen, de reacties op
haar theatervoorstellingen, haar ervaringen met War Child en haar bijzondere ontmoetingen onderweg. Een avontuurlijke reis niet alleen door Europa en Afrika, maar een reis voor het leven, een reis die iedereen zal aanspreken, een reis over doen en de moed vinden om te durven doen.