Ik had ooit een gezin. Dat is kapot gegaan, net als ik. Dat ik het intiemste uit ons privé-leven openbaar heb gemaakt, zullen mijn kinderen mij nooit vergeven, Als je eenmaal de deur van de slaapkamer voor de buitenwereld hebt opengezet, kun je die niet meer sluiten. Maar over het leven wist ik niets, weet ik niets. Het enige wat ik weet, is dat er een misdrijf is gepleegd en dat dit in scène is gezet — zij het onbewust — door mij. Er zijn geen doden gevallen, dat niet, maar toch zijn we er allemaal op de een of andere manier door verpletterd. Twee kinderen, een echtgenoot, een echtgenote — dat was ik — en een lamgeslagen kennissenkring. Echtscheiding. Een klein woord. De afgrond ervan, ik kende die niet.

Uit De aardbeibeet

Barbara Voors (Zweden, 1967) groeide op in Iran waar haar Nederlandse vader werkzaam was op de Zweedse ambassade. Na de val van de sjah in 1979 vluchtte het gezin. Voors werkte als journaliste en debuteerde als schrijfster in 1990. In Nederland brak ze in 1999 door met Zusje van me. Daarna verschenen haar romans Vertrouwen in jou en Slapeloos. Een spannend verhaal over de gejaagdheid van het bestaan, de kwaliteit van relaties en de betrekkelijkheid van geluk. Molly en haar vijftien jaar oudere man hebben alles: zij een carrière als celliste, hij als dirigent, twee kinderen, geld, een huis aan zee, auto's. Hun leven is druk maar beheersbaar en toch… Als Molly haar man betrapt met de oppas, vallen haar wereld en haar gezin in duizend stukken uiteen. Molly probeert te begrijpen wat er aan de hand is. Dat de scheiding niet op zichzelf staat, maar slechts een onderdeel is van de ineenstorting, wordt duidelijk als ze haar dagboek terugleest en er vreemde berichten bij haar worden bezorgd die op lugubere wijze haar dood aankondigen. De titel verwijst naar de ‘aardbeivlek’ die Molly’s dochter na haar geboorte krijgt.