Ved Mehta is vanaf zijn derde jaar blind. Hij heeft geen of nauwelijks visuele herinneringen aan de wereld. Hij beschrijft zijn vier grote liefdes en komt tot de conclusie dat de mislukking van zijn affaires te wijten is aan zijn ontdekking van de waarheid over zichzelf en zijn blindheid. Door zijn laatste relatie maakt hij kennis met de psychoanalyse, die hem in staat stelt openhartig over zichzelf, zijn relaties en de acceptatie van zijn blindheid te schrijven.