Dit boek beschrijft het ontstaan van het Belgisch beleid inzake gezinshereniging en de evolutie ervan tot 1980.

Gezinshereniging betekent dat een buitenlander die in België verblijft, zich laat vervoegen door zijn gezin. Meestal wordt die hereniging voorgesteld als een praktijk van na de arbeidsimmigratiestop van 1974. Het is inderdaad in de jaren 1970 dat migratie om familiale redenen de belangrijkste vorm van immigratie in België wordt, maar het fenomeen bestaat al sinds het einde van de jaren 1920. Ook voor de jaren 1970 beïnvloedde gezinshereniging het migratiebeleid en kon ze zelfs voor problemen zorgen, zoals blijkt uit dit boek.

Deze publicatie is de eerste historische monografie over gezinshereniging in België.
Ze besteedt bijzondere aandacht aan de totstandkoming van het beleid, aan de actoren en factoren die daarop een invloed hadden en aan de problematisering van de gezinshereniging. Bovendien worden de historische ontwikkelingen geplaatst tegenover het hedendaagse kader.

Dit werk werd bekroond met de Prijs 2013 van GCIS – Fethullah Gülen Chair for Intercultural Studies.