Van alle gekende gebeden haalt het Onze Vader zeker het nummer één op de top tien. Het is het gebed dat Jezus zelf heeft gebeden en dat velen sindsdien herhalen, in de stilte van hun hart, prevelend met de rozenkrans in de hand, samen met andere gelovigen in vieringen. Met dit gebed richten we ons rechtstreeks tot God die Jezus Vader noemde. Sinds Jezus mogen ook wij God als Vader aanroepen.
In dit essay gaat de auteur mediteren bij iedere bede en tracht ermee in het grote geheim van God zelf te treden, wetend en steeds meer beseffend dat God steeds groter is. Maar iedere bede is een uitnodiging om een nieuw aspect van Gods grootheid onder menselijke woorden te brengen. Het mag een handreiking zijn om het gebed met nog meer liefde te bidden tot God die alleen maar liefde is.