Over het boek:
Piet en Jurgen Moerman hebben tijdens en na hun studie een grote affectie ontwikkeld voor de maakprocessen in de maatschappelijke constellatie. Gezamenlijk hebben ze in de dagelijkse praktijk principes uit de organisatieleer en procesbeheersing reeds meer dan 60 jaar toegepast. Gedurende deze periode hebben ze de opkomst en het failliet van de maakbare samenleving aanschouwd (zowel dat van het neoliberaal als van het socialistische model).
Daarbij is een belangrijk stuk van de realiteitszin verloren gegaan die zo kenmerkend was voor dit deel van de wereld. Beiden zijn van mening dat in het maakproces het ultieme vakmanschap en meesterschap gestalte krijgen (een relict uit de oude gildenstructuur). Maar wat is er gebeurd in de meeste hoogontwikkelde economieën? Banking, ICT en hoogwaardige dienstverlening kregen de hoogste status.
Deze opvattingen werden verbonden met het omnibuswoord 'marktwerking'. Achter dat begrip gaat een wereld schuil van zelfverrijking, bureaucratie, nul-somspelen en gevangenendilemma's. Kortom, Kafka en Machiavelli hand in hand.
De huidige economische wetenschap is bij gebrek aan maatschappelijk en gedragswetenschappelijk invoelvermogen vervallen tot een tragische koningin zonder kleren van de sociale wetenschappen. De opvattingen van Ludwig Erhard in de jaren '40, '50 en '60 van de vorige eeuw hebben een vernietigd Duitsland binnen vijf tot zeven jaar weer op de been gekregen. Hij had hiervoor een uitgebreide wetenschappelijke entourage. Zijn sociaal/economisch model heeft een levensduur van ca. vijftien jaar gekend. Hierna verdwenen de grootse vergezichten in het moeras van de 'Komfortabele Stallfütterung' (Wilhelm Röpke).
De auteurs willen lessen trekken uit dat verleden en proberen de huidige inzichten inzake economische processen en herstel realistischer te maken, en trachten het zogenaamde Rijnlandse perspectief te duiden en van context te voorzien.