Hulpverlenend optreden bij acute situaties van kindermishandeling stelt hoge eisen aan hulpverleners en zorgverlenende organisaties. Men dient oog te hebben voor de verwachtingen van de slachtoffers, hun gezinnen en families. Maar ook de verwachtingen en kritische bedenkingen van een veranderende samenleving spelen mee. De kwetsbaarheid van de slachtoffers wordt weerspiegeld in de kwetsbaarheid die men ziet bij ouders, broers en zussen, bij hulpverleners, in andere culturen, bij organisaties en systemen waar seksueel grensoverschrijdende gebeurtenissen plaatsvinden. Dit plaatst de samenleving voor nieuwe uitdagingen op het vlak van hulpverlening, de samenwerking met andere organisaties en het wettelijke kader dat daarbij bepaalde zaken mogelijk maakt, andere bemoeilijkt.
In dit cahier worden een aantal nieuwe pistes ontwikkeld die inspiratie kunnen leveren bij deze vragen. Het gaat over het wettelijke kader rondom de aanmelding van misbruik en de uithuisplaatsing van daders, over de mogelijkheden met mentalisatiegerichte therapie voor slachtoffers van misbruik, over de impact van de onthulling van seksueel misbruik op het begeleidersteam binnen een residentieel opvangcentrum voor kwetsbare kinderen en jongeren en de wijze waarop in een dergelijke omgeving met diverse instanties (teamleden, jongeren, ouders en buitenwereld gewerkt) kan worden en over het zoeken naar cultuursensitieve hulpverlening aan allochtone cliënten.