Honderd woorden die de strijd aangaan tegen de machten van ruimte en tijd. Wat kun je gezegd krijgen op één vel papier? En in welke mate zullen de letters de tijd doorstaan? Honderd woorden als uitnodiging om zelf te gaan filosoferen, niet uitbundig, maar volgens een strikt patroon. In dit boek hoopt Ann Van Sevenant het effect van filosofie voelbaar te maken, vooral ook als we bereid zijn om niet direct terug te vallen op filosofen. Zij kunnen op de achtergrond of indirect fungeren als fluisteraars. Daarvan getuigen de zorgvuldig uitgekozen citaten.

Op die manier stuurt de auteur aan op het zelf ontdekken van nieuwe perspectieven. De pijnlijke reductie die de hier gedrukte tekst tentoonspreidt, bevat een oproep aan het leespubliek en minstens ook een wens: dát we schrijven. Misschien voegen we een onderwerp toe omdat het ontbreekt, of plaatsen we vraagtekens of uitroeptekens in de kantlijn. Misschien lezen we zonder sporen na te laten in het boek, maar wel in de wereld. Lezen is schrijven als we niet vergeten wat er staat. En schrijven is lezen als we iets anders zien dan wat er staat.