Hierin is "kort" geen doel op zich, maar het vanzelfsprekende gevolg van de respectvolle benadering van de client, waarbij hij/zij opnieuw de mogelijkheid ontdekt om zelf te kiezen in zijn/haar doen en denken, om zijn/haar leven zelf terug in handen te nemen, en zo te ontsnappen aan het keurslijf van de symptomen.

Vanuit de overtuiging dat de patient de meeste knowhow in huis heeft - maar vaak niet het besef of de strategie om deze te gebruiken - geven wij , als therapeut, onszelf niet de opdracht hem te vergezellen tot het probleem volledig is opgelost, maar stopen we wanneer de patient voldoende op de goede weg is gezet. Deze cooperatieve werkwijze tussen client en therapeut vermijdt ook het creeren van weerstand.

De leidraad voor het gebruiken van dit model van korte therapie wordt dan specifiek toegepast op kinderen en jongeren. Kinderen zijn voortdurend in evolutie; dit impliceert wisselende mogelijkheden en beperkingen. Pubers en adolescenten zijn niet happig op psychotherapie, zeker niet wanneer de ouders vragende partij zijn. Het boek toont aan hoe er mee omgegaan kan worden.