In 1989 trok de Duitse verpleegkundige Karla Schefter naar het volledig verwoeste en verarmde Afghanistan. Met gevaar voor eigen leven organiseerde ze de hulp aan oorlogsslachtoffers en zieken en startte ze een opleiding voor Afghaanse verpleegkundigen. Onder uiterst moeilijke omstandigheden bouwde ze in de loop van twaalf jaar een compleet ziekenhuiscomplex op, ondergebracht in twee armzalige fabrieksruimten. Ondanks de vrouwonvriendelijke houding van de Taliban-machthebbers waren daar vrouwelijke artsen, zusters en vroedvrouwen werkzaam.
Dit indringende boek is Karla Schefters persoonlijke verslag van haar belevenissen.