Het leliedal vormt met het eerder verschenen boek De rozentuin een eenheid.

Bediende Thomas a Kempis zich in De rozentuin frequent van aforismen, in Het leliedal is de toon over het geheel genomen lyrischer. Thomas a Kempis, die in de omgang werd omschreven als iemand met een kalm gemoed, betuigt zich in dit werk een hartstochtelijk pleitbezorger van het naleven van deugden, het mijden van het kwaad en hij bezingt gepassioneerd de lof op Gods goedheid en grootheid.

'Welke goede werken je ook doet, ziet en hoort, draag ze altijd op aan de eer van God, opdat je rust en een goed geweten mag hebben. Zoek geen steun in jezelf of bij anderen, zoek je vreugde niet bij de mensen, maar zuiver, volkomen en vast bij God alleen, die alles geeft en alles in allen bewerkstelligt naar zijn onmetelijke liefde en goedertierenheid.'

Middeleeuwse mystiek, vurig en meeslepend.