Commentaar op het Bijbelboek 2 Korintiërs waarin Paulus in antwoord op critici en opponenten zich profileert als gezaghebbende apostel van Jezus Christus.

In deze commentaar worden inzichten uit het
Paulusonderzoek van de laatste jaren vruchtbaar
gemaakt voor de exegese van deze brief. Hierdoor
wordt het beeld scherper en ontstaat er een
verfrissende kijk op deze pastorale brief. Het beeld
van de dienaar wordt het profiel voor alle werkers
in het evangelie.
Wanneer Paulus 2 Korintiërs gaat schrijven, is hij inmiddels
in een belangrijke fase van zijn zendingswerk
beland. Bijna aan het einde gekomen van zijn "derde"
zendingsreis, staat hij op het punt terug te reizen naar
Jeruzalem om daar namens de christenen uit de volken
de collecte voor de moedergemeente af te dragen.
Het collectegeld van de Korintiërs moet echter nog
worden afgehaald. Voordat hij daartoe zijn derde (en
laatste) bezoek aan de Korintiërs kan brengen, moet hij
ondermeer de beschuldigingen van zijn opponenten in
Korinte weerleggen. Zij hebben hem namelijk als apostel
gediskwalificeerd: Paulus is niet meer ? en eigenlijk
nog minder! ? dan één van de zovele rondtrekkende
quasi-interessante figuren die hun hoorders proberen te
imponeren. Uitgedaagd door deze opponenten en hun
aanhang in Korinte profileert Paulus zich in zijn brief als
gezaghebbende apostel van Jezus Christus.
www.kok.nl/CNT-serie