Johannes Calvijn (1509-1564) beschouwde het als zijn voornaamste taak de bijbel uit te leggen. Zijn exegese krijgt in het Calvijnonderzoek meer en meer aandacht. De auteur wil daaraan een bijdrage leveren door Calvijns exegetische methode te beschrijven zoals die in zijn Commentaar op de Psalmen (1557) naar voren komt. Om het juiste zicht te krijgen op Calvijns methode is het belangrijk te weten hoe de psalmen in de tijd voor Calvijn uitgelegd werden. De meeste kerkvaders betrokken de psalmen regelrecht op Jezus Christus en de kerk. Joodse exegeten uit de 11e en 12e eeuw gingen anders te werk. Zij hebben belangrijke invloed gehad op een aantal op christelijke exegeten, onder wie Calvijn.