Bhakti is een van de kernbegrippen in het hindoeïsme, de godsdienst van India. Het woord 'bhakti' betekent 'liefhebben'- het gaat om het deelhebben van de mens aan de goddelijke wereld. Niet de cultus of de filosofie staat centraal bij de bhakti maar de religieuze ervaring. In India ontstonden vanaf de zesde eeuw na Christus diverse volksbewegingen, waarin de liefdevolle overgave tot God met hartstocht beleefd werd. Deze bhakti bewegingen kregen een grote aanhang, waarbij ook velen uit de lagere kasten volwaardig meededen. Het hedendaagse hindoeïsme is sterk gestempeld door de bhakti. Dat geldt zowel voor de traditionele hindoeïstische gemeenschappen, ook in Nederland, als voor tal van neohindoeïstische organisaties. De boodschap van de bhakti is in de loop der eeuwen vooral doorgegeven in liederen en gedichten. Poëzie heeft dan ook een belangrijke plaats in dit overzicht van de geschiedenis van de bhakti bewegingen. Ook de wijze waarop de bhakti in de klassieke geschriften wordt behandeld komt aan de orde.