Gereformeerd belijden is geen status quo. In elke tijd is het nodig om wat van de vaderen is geëerfd opnieuw te verwerven. Het gereformeerd belijden vraagt om eigentijdse actualisering, wat meer is dan alleen maar naspreken van wat eeuwen geleden werd vastgelegd, ook niet om louter formeel te belijden. Het gaat om meebetuigen en doorgaand getuigen. De Nederlandse Geloofsbelijdenis spreekt bij herhaling over geloven met het hart en belijden met de mond. De belijdenis is naar haar inhoud ook bevindelijk van aard. In dit boek werken zes auteurs uit hervormd gereformeerde kring deze uitgangspunten nader uit. Ingezet wordt met een hoofdstuk over het onopgeefbare in de traditie van de Reformatie. Van daaruit wordt aandacht gegeven aan het zicht op Israël en de volkeren, gereformeerde spiritualiteit, ethiek in het licht van de confessie maar ook het kerk-zijn in gereformeerde zin. Afgesloten wordt met een bijdrage over de christelijke hoop.
Het boek als geheel staat in een theologisch kader. Elk van de auteurs refereert aan of is in gesprek met theologen van gisteren en vandaag.