In de Gereformeerde Kerken in Nederland is over weinig zaken zoveel gediscussieerd als over schriftbeschouwing en schriftgebruik. In dit boek wordt de geschiedenis van het gereformeerde denken over en omgaan met de bijbel in de twintigste eeuw in kaart gebracht aan de hand van het werk van drie hoofdpersonen. In de eerste plaats wordt het denken over de bijbel van Kuyper, Bavinck en Berkouwer beschreven en met elkaar vergeleken. De verbindende schakel tussen enerzijds Kuyper en Bavinck en anderzijds Berkouwer wordt gevormd door enkele conflicten over het schriftgezag in de Gereformeerde Kerken: de affaire-Van Gelderen, de kwestie-Netelenbos en de zaak-Geelkerken. Berkouwers ontwikkelingsgang wordt gedetailleerd in kaart gebracht, vooral aan de hand van artikelen in het Gereformeerd Weekblad en in Trouw. In de loop van de jaren vijftig gaat Berkouwers visie langzaam veranderen. Wanneer, waarom en onder invloed waarvan en van wie komt hij tot andere inzichten? In de tweede plaats wordt het sc...