De Vrije Evangelische Gemeenten ontstonden geleidelijk in de tweede helft van de 19e eeuw vanuit de Nederlandse Hervormde Kerk en afgescheiden gemeenten. Vanaf het begin leggen zij de nadruk op het persoonlijk geloof van hun leden, op de plaatselijke gemeente als hart van de kerk en op zending en diaconaat. Centraal staat de aloude christelijke belijdenis, verzinnebeeld in de letters ICHTUS in het vignet van de Bond: Jezus Christus, Gods Zoon, Redder. Gezamenlijk tellen de Vrije Evangelische Gemeenten ongeveer 6000 belijdende en ca. 2500 doopleden. De schrijvers geven een goed beeld van de Bond, niet alleen van haar geschiedenis, maar ook van haar geloofsovertuiging en eredienst. Er is binnen de Bond van Vrije Evangelische Gemeenten een grote verscheidenheid in geloven en denken. Wat de gemeenten samenbindt, is het vertrouwen in de God en Vader van Jezus Christus, die door zijn Geest met heel verschillende mensen en gemeenten onderweg is naar zijn goede Koninkrijk.