'Soms gaat een zwangerschap niet zoals je hoopt of verwachten mag. Als dat gebeurt verwerkt iedereen dat op zijn eigen unieke manier. Ik wil een poging doen met u te delen wat er met ons is gebeurd, toen tijdens de zwangerschap van onze tweeling bleek, dat Thomas was overleden en Karst gehandicapt zou zijn.
Wat er gebeurde in ons gezin en in onze omgeving. Meningen en ideeen van anderen, die er, net als wij, ook niets van begrepen. Ik heb geprobeerd weer te geven waarom wij vonden dat Karst en Thomas toch geboren moesten worden.
Want geen enkel leven is mensonwaardig. Het wordt alleen zo bestempeld door de buitenwereld. Je moet een leven menswaardig maken. Zelf. Dt kost kracht, en pijn. Al kan iemand alleen maar lachen met de ogen : hij lacht !'