Wie op zondagmorgen een bezoek brengt aan een oud-katholieke kerk, zal zich wellicht verbazen. Men vindt daar als de dienst begonnen is, een meestal kleine groep mensen bijeen, die zich geconcentreerd bezig houdt met een gemeenschappelijk ritueel. Wat aan deze oud-katholieke kerkdienst opvalt is de vreemde mengeling van oude en nieuwe gebruiken die dit samenzijn kenmerkt. De woorden, gebaren, liederen, kleuren en geuren die tijdens de dienst gebruikt worden, doen ouderwets aan. Het zal een oudere rooms-katholiek doen denken aan wat hij of zij ooit heeft meegemaakt in de mis en op een oppervlakkige protestant zal het gebeuren al gauw als 'rooms, overkomen. Maar wie iets verder kijkt dan zijn herinneringen vanuit het eigen verleden, zal merken dat er tegelijkertijd iets moderns gebeurt, iets dat te maken heeft met de grote individuele betrokkenheid van de kerkgangers bij dat oude ritueel. Ze zijn niet zomaar toeschouwers, het is werkelijk hun dienst die ze samen vieren. Hoewel meestal een voorganger aan het woord is, hoort men aan de manier van antwoorden dat alle kerkgangers actief meedoen en blijkbaar begrijpen wat er gebeurt. Als de bezoeker het treft en er wordt na de dienst ook nog koffie gedronken, dan zal blijken dat de meeste mensen elkaar ook kennen. In dit boekje schets ik de achtergronden van de Oud-Katholieke Kerk van Nederland als gemeenschap van christenen die zich in geloof en leven met God en met elkaar verbonden voelen. Het boekje is zowel bedoeld voor de argeloze bezoeker, de voorzichtig geïnteresseerde, alsook voor de oud-katholiek die zich in zijn eigen kerk en geloof wat meer wil verdiepen. Uitputtend is de informatie niet, gezien de beschikbare ruimte.