De man die op een zomerse middag samen met een groep toeristen aankomt bij concentratiekamp Natzweiler-Struthof in de Vogezen is niet zomaar een bezoeker, maar een ex-gevangene. Terwijl hij door het kamp loopt, komt er een stroom herinneringen naar boven, aan het kampleven, de vernedering en het intense verdriet om degenen die het niet hebben gered.
De schokkende beelden laten zien hoe het vermogen van de gevangenen om weerstand te bieden langzaam maar zeker wordt aangetast door honger en kou. Alleen de solidariteit tussen de gevangenen kan de wil om te overleven nog voeden en de hoop levend houden.