In deze prachtige roman maakt David Huddle ons deelgenoot van het imaginaire leven van de zeventiende-eeuwse Franse schilder Georges de La Tour. Suzanne Nelson, hoogleraar kunstgeschiedenis, legt onbewust haar eigen leven en huwelijk onder de loep terwijl ze zich voorstelt hoe La Tours laatste portretsessie met een jong model, een dorpsmeisje, kan zijn verlopen. Er is maar weinig bekend over zijn leven en Suzanne begint de leemtes in te vullen. La Tours talent staat in schril contrast met zijn agressieve houding tegenover armen; vanuit dat gegeven probeert ze te begrijpen hoe een man die zo wreed was zulke schoonheid kon creëren. De ontdekking die ze doet, is zowel verrassend als volledig gerechtvaardigd. Voor Suzanne wordt de confrontatie een verhaal over waarheid en leugens, kunst en identiteit.