Te lage bielzentafels, balpennen aan een koord om je nek, een broodje kroket (croquette), lichtschakelaars buiten het toilet, het nietje aan theezakjes, sokken met sierstrookjes, een warmewastafelkraan er kan heel wat mee misgaan. Tussen 1975 en 1977 droomde Kees van Kooten (toen nog Heer Koot) zich af over dit soort ongemakken. Het resultaat: een verzameling van achtendertig ‘pre-modermismen’, die na twintig jaar nog niets aan actualiteit hebben ingeboet. ‘Een verukkelijk boek. In het persoonlijkste Nederlands sinds Bordewijk worden de verworvenheden van onze mooie consumptiemaatschappij geteld, gewogen en te licht bevonden.’

Van Kees van Kooten, bekroond met de Publieksprijs voor het Nederlandse boek 1987, verschenen onder meer de legendarische boeken Koot graaft zich autobio (1979), Veertig (1982), Zwemmen met droog haar (1991) en Meer dan alle modermismen (1994)