In De onderste steen beschrijft Marc Parent acht van de meest dramatische, tragische, maar ook hoopvolle 'gevallen'die hij gedurende die vier jaar noodopvang heeft behandeld. De problemen. De wreedheden, het verdriet en de flessenhals van de bureaucratie waarmee hij in aanraking kwam raakten hem diep en lieten hem vol ongeloof achter. Door de dood van een kind ontdekt Marc dat ook het verplaatsen van slechts één steen verschil kan maken- één kind redden, één gezin- per keer.