De ontwerper van (edel)metalen Johannes Wigbold Eisenloeffel (1876-1957) was één van de eerste ontwerpers die streefde naar een doordachte en in zijn tijd passende vormgeving, waarin hij zowel bij het ontwerpen voor serieproducten en sieraden als bij unica's werkte. Zijn ontwerpen vallen op door de strenge en eenvoudige vormen die de constructie niet verbloemen. Decoraties, meestal geëmailleerde ornamenten, dienen alleen als accentuering van deze vormen.
Zijn werk oogstte al op de Wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs veel bewondering en op andere belangrijke tentoonstellingen ontving hij verschillende medailles voor zijn ontwerpen. Na 1910 vervaardigde hij nog voornamelijk kostbare unica's. Tot aan de Tweede Wereldoorlog nam hij aan bijna alle belangrijke (inter)nationale kunstnijverheidstentoonstellingen deel, waarbij hij prijzen bleef winnen.
Tegenwoordig bezitten bijna alle grote musea in binnen- en buitenland objecten van hem, die veelal als voorbeeld dienen voor veelontwerpers.