Het is beslist geen fabeltje dat de winters vroeger kouder waren. De jaren tussen 1550 tot 1850 werden gekenmerkt door buitengewoon koude winters en relatief koele zomers en staan in de meteorologische geschiedenis zelfs bekend als de 'Kleine IJstijd'. De Hollandse Gouden Eeuw viel midden in die periode. Het beeld van de koude Hollandse winters is bewaard gebleven in de aantrekkelijke ijsgezichten van Hendrick Avercamp en zijn tijdgenoten.
Winters van Weleer is de eerste publicatie sinds lange tijd die een overzicht biedt van dit specifieke Hollandse fenomeen. Naast de kunsthistorische aspecten wordt ook aandacht besteed aan de verschillende vormen van wintervermaak op het ijs, de rol van de winter in de zeventiende-eeuwse letterkunde en vanzelfsprekend aan de weersomstandigheden in die periode. Tenslotte wordt de fascinerende voorgeschiedenis van het winterlandschap beschreven, van de middeleeuwse verluchte handschriften, via de wintertaferelen van Pieter Breugel de Oude, tot aan het begin van de zeventiende eeuw.