In deze monografie getiteld Jacoba van Heemskerck van Beest 1876-1923, schilderes uit roeping, staat het leven en werk van de avant-gardistische kunstenares Jacoba van Heemskerck centraal. Ruim tien jaar lang nam zij een vooraanstaande positie in binnen de moderne kunst in Nederland. In een betrekkelijk korte scheppingsperiode in de eerste decennia van de vorige eeuw heeft haar veelzijdige oeuvre bestaande uit schilderijen, tekeningen, grafiek, glas-in-lood en glasmozaïeken, een boeiende ontwikkeling ondergaan van figuratief naar abstract. Haar vernieuwende kunstuitingen in die tijd tonen een onmiskenbare spontane identiteit en signatuur. Bomen en zeilboten zijn een veelvuldig weerkerend motief. Van Heemskerck werkte in Den Haag en Domburg. Na 1913 werd zij opgenomen in de expressionistische avant-garde van ‘Der Sturm’ te Berlijn, waar Herwarth Walden de scepter zwaaide. Gestimuleerd door schilders als Mondriaan en Kandinsky bewandelde Van Heemskerck een eigen weg die haar door spirituele inzichten van Rudolf Steiner werd gewezen en die haar werk tot vrijwel totale abstractie bracht. Haar glas-in-loodramen voor openbare gebouwen, waarin ze haar ideaal van een immateriële wereld uitbeeldde, vertegenwoordigen een hoogtepunt in haar oeuvre.