In 1920 maakte Marc Chagall (1887-1985) zeven monumentale wandschilderingen voor het Joods Theater in Moskou. De schilderingen vormen sleutelwerken in zijn wereldberoemd geworden oeuvre en zijn het hoogtepunt van zijn Russische periode (1914-1922).
In zijn werk geeft Chagall vorm aan nieuwe opvattingen over de rol van theater en beeldende kunst. Hij combineert de levendige kleuren van de moderne schilderkunst met motieven uit de joodse volkskunst en cultuur, waarmee hij opgroeide.
In Marc Chagall en het Joods Theater gaan gerenommeerde kenners in op de betekenis van de wandschilderingen en de context waarin zij ontstonden. Chagall vervulde een voortrekkersrol in de bloeiperiode van de joodse cultuur tijdens de woelige jaren rond de Russische Revolutie. Behalve wandschilderingen zelf zijn een aantal voorstudies en decor- en kostuumontwerpen afgebeeld die Chagall voor het Joods Theater maakte. Het boek bevat tevens een beknopte levensbeschrijving van de kunstenaar.