Henri Verstijnen is geboren in Soekaboemi in een welgestelde Nederlandse familie. Als beeldend kunstenaar worstelde hij zijn hele leven met de strijd tussen zijn artistieke idealen en de noodzaak om met commerciële opdrachten in het onderhoud van zijn gezin te voorzien. Aanvankelijk werkzaam als keramiekontwerper voor de firma Wahliss in Bohemen en de Société Céramique te Maastricht, ging hij zich steeds meer toeleggen op het vrije kunstenaarschap. Dieren, de natuur en zijn persoonlijke levensopvatting waren daarbij zijn belangrijkste inspiratiebronnen. Van 1918 tot 1940 was hij werkzaam in Den Haag en actief lid van de Haagse Kunstkring en Schilderkundig Genootschap Pulchri Studio. Met zijn vrije werk onderscheidde hij zich van tijdgenoten door zijn opmerkelijke grafische experimenten en kleurgebruik.
Wie zich verdiept in het werk van Verstijnen, leert hem kennen als een creatieve duizendpoot, die zich niet graag beperkte tot een bepaald medium. Zijn fantasie, optimisme en humor komen in zijn werk sterk naar voren. Verstijnen werd bij het grote publiek vooral geliefd als karikaturist van ‘menselijke’ dieren bij de rijmen van Charivarius in De Groene Amsterdammer.
Deze monografie, geschreven door kunsthistorica drs. Audrey Wagtberg Hansen, is de eerste publicatie waarin aandacht besteed wordt aan Verstijnens brede en bijzondere oeuvre. De auteur beschikte over het persoonlijke archief van de kunstenaar, dat naast foto’s en correspondentie ook recepturen voor zijn grafische experimenten omvat.