In vier teksten, die zijn voortgekomen uit lessen en lezingen, staat Hans Locher (oud directeur Gemeentemuseum Den Haag) stil bij wat zichtbaar is van inhoud, vorm en functie van uiteenlopende kunstwerken. Voor het voetlicht komt onder meer een manifestatie van Dekker. En zeer betrokken schrijft Locher over een installatie van Raaijmakers, die hij heeft zien ontstaan. Maar hij analyseert ook geheel andere werken, zoals schilderijen van Rembrandt en David. Tevens vestigt hij de aandacht op de traditie van het realisme en een typologie van het fotoportret. Belangrijk is dat hij zich uitvoerig rekenschap geeft van zijn wijze van benaderen, die hij meekreeg van zijn leermeester, de bijzondere kunsthistoricus Van de Waal.