De schilders Walter Spies en Rudolf Bonnet richtten in 1936 met de edelman Cokorde Gde Agung Sukawati en de legendarische Balinese kunstenaar en architect I Gusti Nyoman Lempad de vereniging Pita Maha (grote levenskracht) op. Het doel van deze vereniging was de kwaliteit van de schilder- en beeldhouwkunst op Bali door het opkomend toerisme te waarborgen.
De sierlijke en gestileerde vormgeving, kenmerkend voor de art deco, is verwerkt in Balinese onderwerpen, waardoor een bijzondere verwevenheid van vorm en inhoud ontstaat.
Dit kwam in diverse onderwerpen tot uiting, zoals de liefde, de jonge vrouw, de jonge man, de dans, priesters en dieren.
Halverwege de jaren vijftig werd naast de productie van sierlijke, langgerekte beelden – in 1930 geïntroduceerd door I Tegelan – een nieuwe trend gezet, door de nu beroemde beeldhouwer Ida Bagus Nyana door de vervaardiging van gedrongen beelden van dikke vrouwen.
Nog niet eerder is een publicatie verschenen over de invloed die een moderne westerse stijl als art deco tussen 1930 en 1960 op de Balinese beeldhouwkunst heeft gehad. Dit boek bevat vele schitterende afbeeldingen vol verstilde schoonheid en mystiek, maar die ook aards en humoristisch zijn. Subliem en gevoelig werden ze door de fotografen Erik en Petra Hesmerg vastgelegd.