Edmund Burke (1729-1797) publiceerde in 1790 zijn Reflections on the Revolution in France. Onmiddellijk werd het in heel Europa erkend als een klassiek werk. Het maakte Burke tot de grondlegger van het conservatieve denken in de politiek. Hij bekritiseert de Franse Revolutie en haar beginselen op een wijze die maatgevend is gebleven voor het conservatisme in de gehele westerse wereld. In Het wezen van het conservatisme zijn de hoofdgedachten uit dit belangrijke werk opgenomen. Burke was beslist niet wars van veranderingen: hij steunde de Amerikaanse onafhankelijkheidsbeweging. Wat er in Frankrijk gebeurde, bekritiseerde hij echter fel. Centraal in de Reflections staat de vraag naar de grondslagen van de samenleving waarin vrijheid en orde met elkaar gepaard gaan. Om die vraag adequaat te kunnen beantwoorden dient recht gedaan te worden aan de traditie en de menselijke natuur, aldus Burke. De Franse Revolutie is gebaseerd op onjuiste beginselen en roept daarom anarchie en tirannie op. Elders, vooral in de Engelstalige wereld, behoren de Reflections on the Revolution in France al ruim tweehonderd jaar tot de standaardwerken van de politieke filosofie. In Nederland is de belangstelling voor Burkes gedachtegoed ook aanmerkelijk gegroeid.