David Hume (1711-1776) wordt algemeen erkend als de belangrijkste criticus vóór Kant van de klassieke metafysica. Humes sceptische kritiek van de metafysica staat echter niet op zich. Reeds in zijn op jeugdige leeftijd geschreven meesterwerk, A Treatise offluman Nature, legde hij de grondslag voor een revolutionaire 'wetenschap van de menselijke natuur', die tot op: vandaag filosofen intrigeert en als inspiratiebron dient voor discussies op vrijwel alle belangrijke domeinen van de filosofie.

Deze bundel vormt een inleiding op een verrassend eigentijdse 'filosoof van de menselijke natuur' en weerspiegelt de opbloei van de interesse voor Humes leven en werk de voorbije decennia. Na een overzicht van zijn intellectuele biografie behandelen de auteurs visie op de verhouding tussen menselijke natuur en filosofie, zijn epistemologisch scepticisme, zijn morele theorie, zijn -filosofie van de religie, de politieke filosofie van Hume en, tot slot, zijn esthetica.