'Er zijn niet veel filosofische vragen die zo spannend zijn als de vraag naar de relatie tussen onze voorstelling van de werkelijkheid en de werkelijkheid zelf. Die vraag is zo spannend omdat ze direct betrekking heeft op ons concrete, dagelijkse bestaan. (...) In alle filosofische tradities - zowel westerse als niet-westerse - speelt het probleem: waaraan moeten of kunnen we de meeste waarheid hechten: aan wat we waarnemen of aan wat we denken waar te nemen, aan de perceptuele of de conceptuele werkelijkheid, even aangenomen dat de term 'werkelijkheid' hier überhaupt nog op zijn plaats is? (...) Om die vraag te beantwoorden neemt de auteur ons mee op een aantal boeiende omzwervingen door het westerse denken zo centraal staat, gemarginaliseerd: er zijn geen gronden om waarheid te hechten aan onze conceptuele werkelijkheid. Maar waarop ontwerpen en leven mensen dan in deze conceptuele werkelijkheid? Hier komt de auteur met een aantal boeiende suggesties; suggesties die kenmerkend zijn voor het individualisme: mensen ontlenen hun eigenwaarde (lees: hun identiteit of uniciteit) aan het ontwerp van hun conceptuele werkelijkheid. Als het aankomt op de keuze tussen eigenwaarde en waarheid, kiest de individualistische mens voor het eerste: het behoud van zijn of haar wereldbeeld gaat hem of haar boven de waarheid. Ook dit thema wordt door de auteur op vaak verrassende wijze uitgewerkt, door te laten zien wat de gevolgen ervan zijn op het vlak van onder meer de ethiek, het vooruitgangsideaal en de psychologie. Dit thema en de samenhang ervan met het waarheidsprobleem zal het lezen van dit boek voor de lezer dan ook zeker tot een boeiende belevenis maken.'