deze 'unzeitgemässe Betrachtungen' neemt Robert emm de moderniteit onder spervuur via een negental cultuurfilosofische opstellen, levensschetsen en studies die niets aan helderheid te wensen overlaten en veel wetenswaardigs bevatten over auteurs van zijn voorkeur- Jorge luis Börges, Miguel de Unamuno, Léon Bloy, C.S. Lewis, Martinus Nijhoff, Simone Weil en Shusako Endo. Daarnaast treft de lezer twee prikkelende diagnoses aan van de verschijnselen 'roman' en 'biografie'.

Lemms 'oefeningen in bewondering` werden vooral ingegeven door de wens om, tegen de tijdgeest in, vast te houden aan de eenheid-inrscheidenheid. Filosofie, literatuur en geschlédlenis zijn onscheidbaar wie bij de voortwoekerende wetenschapsvertakking verlangt naar de stam en de wortels. Alle wijsbegeerte en alle dichtkunst waren vanaf den beginne gedrenkt in religie. Deze Ontijdige bespiegelingen willen ook op die waarheid een bezinning zijn.