Elk letsel gaat gepaard met pijn die na verloop van tijd verdwijnt. Maar soms verdwijnt de pijn niet en neemt zelfs extreme vormen aan. Dat overkwam Ilona Thomassen na een pees schedeontsteking aan haar hand. Ze dacht dat de ontsteking na enkele weken wel verdwenen zou zijn, maar dat liep anders: koude, paarse zweethanden gepaard gaand met extreme pijn en uitval van functies. Pas anderhalf jaar en vele artsen later werd de diagnose gesteld: posttraumatische dystrofie, een complicatie die na elk letsel, hoe klein ook kan optreden. In dit persoonlijke verhaal doet Ilona Thomassen verslag van haar ziekte, haar verdriet, boosheid en onvermogen om ermee om te gaan, het onbegrip van haar omgeving, haar gang langs alle mogelijke hulpverleners. Maar ook van haar strijdlust om niet bij de pakken neer te zitten en PD de baas te worden.