Carl Gustav Jung was de meest raadselachtige en controversiële leerling van Sigmund Freud. Hij introduceerde binnen de psychoanalyse cruciale vragen over religie en de ziel, begrippen waar Freud geen aandacht aan schonk. Hoe dan ook, onze hedendaagse opvatting van Jung als een quasi-religieus filosoof met een groeiende groep new-age adepten doet geen recht aan het feit dat Jung in de eerste plaats een wetenschapper en geleerde was. Dit boek licht op briljante wijze de theorieën toe die ertoe leidden dat Jung zich van Freud afkeerde en beschrijft diens eigen haast psychotische ontwrichting op middelbare leeftijd, waar hij gelouterd uitkwam met nieuwe radicale inzichten over het wezen van het onderbewustzijn. Stap voor stap laat het boek zien dat het voor hem volkomen logisch was het pad te verkennen van de psychologie van de religie, alchemie, astrologie, de I Ching en andere verschijnselen die door de wetenschap verworpen werden.