Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn. Ouderdom staat immers voor aftakeling, verlies, doodgaan. Dat je echter ook stijlvol en geestig op je leven terug kunt kijken bewijst de 91-jarige Diana Athill in dit soepel en humoristisch geschreven boek. Niet meer gehinderd door onzuivere gevoelens als ijdelheid en schaamte schrijft Athill bijzonder openhartig over gebeurtenissen en mensen die haar leven hebben bepaald. Ze schrijft onverholen over minnaars en haar liefdesleven; over vrienden die haar geleerd hebben zo min mogelijk spijt te hebben van de dingen die je doet, nooit aan wanhoop toe te geven en de aannames en overtuigingen van haar generatie niet voor zoete koek te slikken.
Goed oud biedt de lezer een prachtig voorbeeld van hoe de douderdom opgewekt en zonder zelfbeklag beleefd kan worden.